Een stad zonder racisme, waar iedereen meetelt

Twee derde van de bevolking van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest is van allochtone afkomst. De meeste mensen van allochtone afkomst zijn naar Brussel gekomen om te werken en vaak worden ze als tweederangs werknemers beschouwd. Deze werknemers met een migratieachtergrond zijn dubbel benadeeld: als kinderen van arbeiders en als kinderen van immigranten. Er is uitbuiting en algemene sociale ongelijkheid. Bovendien hebben ze niet altijd dezelfde rechten, zijn ze oververtegenwoordigd in onzekere banen en hebben ze geen of weinig promotiekansen. De ongelijkheid komt naar boven op verschillende vlakken: het gebeurt op de huurmarkt, waar de discriminatie van mensen met een Noord-Afrikaanse achternaam tijdens de COVID-periode opliep tot 36%; het gebeurt in het onderwijs, waar schoolkinderen van Noord-Afrikaanse of Sub-Saharaanse afkomst heel dikwijls naar lagere richtingen worden afgeleid; het gebeurt in de openbare ruimte waar hun verhouding met de politie “gecompliceerd” is omdat ze vaker worden gecontroleerd. Als je niet “de goede kleur” hebt of een naam die een vreemde afkomst verraadt, dan heb je veel meer kans om arm te zijn of werkloos, in een ongezonde woning te leven of minder geschoold te zijn. Racisme is een tragische realiteit.Die grote diversiteit zou een troef moeten zijn als we erin zouden slagen om iedereen dezelfde rechten en gelijke kansen te bieden zodat de solidariteit het haalt op de onderlinge concurrentie. En het kan. Kijk maar naar de Rode Duivels die beter geworden zijn door Belgen van allerlei afkomst te integreren: een Jan, een Thibaut, een Marouane, een Kevin, een Romulu… werken samen aan hetzelfde doel. Diversiteit is een grote rijkdom. “Tous ensemble” zijn we het sterkst, eendracht maakt ons sterk.Met de PVDA willen we komaf maken met de onderlinge concurrentie tussen mensen die het al moeilijk hebben.We willen voldoende jobs aanbieden, infrastructuur en een onderwijs waar alle kinderen baat bij hebben, wat ook hun geografische of sociale afkomst is. Wij strijden tegen racisme en discriminatie omdat we niet aanvaarden dat een deel van ons, een deel van de arbeidersklasse, niet over dezelfde rechten zou beschikken. We zijn tegen racisme omdat het ons belet om samen de echte verantwoordelijken voor onrecht en ongelijkheid te bestrijden. We willen een maatschappij die fier is op haar diversiteit en waarin de werknemers van allerlei origine zich realiseren hoezeer verdeeldheid en racisme hun eigen belangen schaden. We mogen nooit aanvaarden dat een belangrijk deel van de bevolking niet dezelfde rechten heeft. Als arbeidersklasse kunnen we alleen winnen bij gelijke rechten.

Wat wij willen

Eén. Een stad waarin iedereen meetelt

  • We ontwikkelen projecten om een einde te maken schooluitval zodat de toekomst van elke jongere telt (remediëring, meer begeleiding en ondersteuning op scholen... zie ook het hoofdstuk onderwijs van het programma)
  • We lanceren bewustmakingscampagnes die een positief beeld van migratie weergeven. De officiële communicatie en die in de openbare ruimte moeten onze diversiteit in al haar realiteit weerspiegelen.
  • We zullen de openbare ruimte "dekoloniseren" en recht doen aan de geschiedenis van immigratie in de schoolprogramma’s.
  • We creëren buurthuizen die ontmoetingen bevorderen rond interculturele en echt populaire projecten. We organiseren daar wijkvergaderingen om samen over projecten te beslissen. We versterken de personeelsbezetting in deze buurthuizen. 
  • We ontwikkelen interculturele en intergenerationele projecten in de sociale woningen.
  • We breiden het aantal activiteiten voor kinderen en jongeren in de openbare ruimte uit. Net zoals we in Borgerhout hebben gedaan, willen we jongeren opleiden om verantwoordelijk te zijn voor activiteiten in hun buurt en om conflicten te voorkomen door middel van dialoog en vertrouwen.
  • We zullen zo veel mogelijk mensen blijven aanmoedigen om deel te nemen aan het democratische debat. In het bijzonder door niet-Belgen met stemrecht aan te moedigen om zich als kiezer te laten registreren. We steunen ook burgerinitiatieven zoals 1Bru1Vote: we willen dat de stad zich inzet voor het stemrecht van buitenlanders bij de verkiezingen voor het Brussels Gewest.

Twee. "Nultoleratie”-actieplan tegen racisme en discriminatie

  • We maken een einde aan discriminerende kledingvoorschriften in alle gemeentelijke diensten 
  • We willen een breed gemeentelijk actieplan tegen racisme en discriminatie lanceren, met concrete doelstellingen en een jaarlijkse evaluatie door actoren uit het maatschappelijk middenveld. 
  • We willen dat de lokale overheid "anti-discriminatietests" organiseert, met name op de woning- en arbeidsmarkt. Als de lokale overheid zelf geen sancties kan opleggen, moet ze klacht indienen en systematisch beroep doen op de bevoegde gewestelijke diensten.
  • We willen dat elk wijkcentrum een “antenne” wordt waar burgers klacht kunnen indienen en de gemeentelijke diensten worden gewaarschuwd. De administratieve formaliteiten moeten worden vereenvoudigd en de anonimiteit moet worden gewaarborgd.
  • We willen een nultolerantiebeleid voeren tegen racisme en discriminatie binnen de politie. Elke racistische of discriminerende handeling of opmerking moet worden gesanctioneerd. Discriminerende praktijken zoals "etnische profilering" door de politie moeten worden afgeschaft. Klokkenluiders van de politie moeten worden beschermd (zie hoofdstuk "Veiligheid")
  • We willen de "nultolerantie" ook toepassen op de openbare en administratieve diensten. Hetzelfde geldt voor politieke verantwoordelijken.
  • We willen dat stadspersoneel en politieagenten intensieve training en bewustwording krijgen over respect voor diversiteit en interculturaliteit.
  • We willen dat de stad het goede voorbeeld geeft: het personeel moet een afspiegeling zijn van de diversiteit van de bevolking. Er moeten aanwervingsquota worden vastgesteld en deze moeten ook gelden voor verantwoordelijke functies.
  • Net als in Molenbeek zetten we een laagdrempelig antidiscriminatieloket op, zodat mensen klachten kunnen indienen in geval van discriminatie. 

Drie. Bestrijding van structureel racisme in politiezones

  • We voeren een nultolerantiebeleid voor bewezen racisme bij de politie en van de kant van de politie. We leggen serieuze, effectieve en snelle sancties op voor wie de regels of de wet niet respecteren. 
  • Stop het fenomeen van sociaal-etnisch profileren. Mensen moeten worden gecontroleerd als ze iets verdachts doen en niet op basis van hun uiterlijk. Het is onaanvaardbaar dat een deel van onze jeugd regelmatig wordt gecontroleerd wegens profilering op basis van huidskleur. We steunen de eis dat de politie een ontvangstbewijs voor controles moet afgeven.
  • Politieagenten die misbruik, pesterijen en racistisch gedrag tegenover collega's de bevolking aan de kaak durven te stellen, moeten beschermd worden. We zetten een anonieme alarmlijn op om klokkenluiders te beschermen. We moeten ervoor zorgen dat ze niet worden bedreigd, overgeplaatst, of gedegradeerd.
  • Om straffeloosheid tegen te gaan, stellen we een extern onderzoek in bij ernstige problemen. Wij steunen de oprichting van een onafhankelijk orgaan met betrokkenheid van de bevolking om toezicht te houden op de politie.
  • Voor een representatieve politiemacht zullen we meer agenten aannemen die vertrouwd zijn met de wijken waarin ze werken. We diversifiëren het politiekorps zodat het de Brusselse bevolking weerspiegelt, met gekwantificeerde doelstellingen en positieve acties.
  • We maken permanente bijscholings verplicht om het bewustzijn over diversiteit, antiracisme en de strijd tegen discriminatie te vergroten.
  • We organiseren regelmatig ontmoetingen tussen jongeren en de politieagenten die in de wijk patrouilleren, evenals rondleidingen met grondige uitleg door de lokale bevolking.

Vier. De verschillende gemeenschappen actief betrekken

  • De vrijheid van godsdienst en eredienst die in de wet is vastgelegd, moet effectief zijn.
  • Het verbod op het dragen van een hoofddoek op het werk en in het onderwijs moet worden opgeheven, omdat het in de praktijk alleen moslimvrouwen treft. Dat verbod is onrechtvaardig en remt de professionele integratie en sociale emancipatie. 
  • We pleiten voor een actief en egalitair intercultureel beleid, waarbij geschikte openbare plaatsen kunnen gebruikt worden voor verschillende traditionele of religieuze feesten.
  • We willen de dialoog tussen alle gemeenschappen organiseren, we willen ze betrekken op organisatieniveau en we willen zo veel mogelijk steunen op mensen die bruggen bouwen tussen de culturen. 
  • Wij verzetten ons tegen het feit dat dierenwelzijn wordt gebruikt bepaalde delen van de bevolking te stigmatiseren door ritueel slachten te verbieden.